Unha fiestra aberta á esperanza

Esta nova actualización da bitácora de Galicia Hoxe, "Xornalismo no Futuro", refírese ás perspectivas da profesión con bastante esperanza. Santiago Agra, redactor da edición galega de El País, sinala que "o futuro está na lingua" e que cómpre aproveitarmos o potencial da lusofonía "informando desde aquí e cunha ollada propia galega, pero posta nun mundo cada vez máis globalizado."

Pola súa banda, a estudante de Zas, Marta Rial, é da opinión de que internet achega incontábeis posibilidades ao xornalismo do século XXI. Mais tamén sostén que neste contexto de converxencia, non desaparecerá a prensa escrita, senón que convivirá cos novos medios dixitais. Asemade, conclúe que no ciberxornalismo deben de materse as bases da profesión "buscar a verdade e contrastar a información que se publica."

Rocío Álvarez, a última desta semana, fai especial fincapé en que nese "maremagnum" que é o ciberespazo, o papel do xornalista como mediador é fundamental para unha cidadanía informada. Conclúe dicindo que aínda que muden os soportes, "a esencia de contar historias que ten o xornalismo non desaparecerá xamais porque o ser humano sempre sentirá a necesidade de manterse informado."

Que facer co xornalismo?

O outro día escoiteille dicir a un profesor da Facultade de Ciencias da Comunicación que o futuro do xornalismo tiñamos que escribilo nós, os que estabamos sentados nas bancadas daquela aula. Quedei pensando en que podía dicir sobre isto un mozo naronés de vinte un anos que aínda non rematou a carreira. O único que se me ocorreu, e non sen moito cavilar, foi facer fincapé nas diferenzas que existe entre o consumo de noticias na miña xeración e na dos meus profesores, a ver se era quen de tirar algunha conclusión. En primeiro lugar, a min xa non se me ocorre mercar o xornal nada máis saír da casa. Prefiro prender o ordenador antes de almorzar (ou despois, dependendo de canto ruxa o bandullo) e conectarme a calquera xornal dixital. Tampouco recorto unha noticia nin unha reportaxe que me pareza interesante, en tal caso marcareina no Delicious. Tampouco me conformo co menú do día que ofrece cada medio. Collo un menú degustación e pico o que máis me gusta de cada un. Daquela a miña conclusión é esta: se cada vez nos informamos de xeitos máis distintos, non precisaremos novas linguaxes que superen o simple envorcadura na rede dos contidos papel?

Estudantes da USC falan sobre o futuro da profesión

Nova entrega do suplemento de universidade de Galicia Hoxe, e con ela, tres novos artigos dos e das alumnas de Obradoiro de Aplicacións na Rede, unha materia da licenciatura de xornalismo impartida polo director do gabinete de comunicación da USC, Luís Celeiro.

O leitmotiv destes textos é a incerteza, pero cada un dos seus autores olla cara horizontes relativamente diferentes. A primeira en falar é a limiá Karina Rivero, quen recoñece sentirse "inxenua, soñadora e con metas espaciais" por ter elixido o xornalismo como profesión. Agora ben, fronte á crise do modelo de negocio da prensa, teno claro: "o futuro pasa polo (ciber)espazo", pero ten reconvertirse.

Jorge Lema, o mozo de Malpica, coincide con Rivero na profunda crise que está a vivir o xornalismo, mais aposta por la formación e a calidade. Nas súas propias palabras, "a única saída posible é mellorar; traballar para ofrecer cada día algo mellor".

"O futuro xa está aquí" é o título que leva o derradeiro artigo de hoxe, escrito pola ourensana Andrea Carcacía. Nel expón que todas esas teorías do xornalismo de mañá non falan dunha realidade tan distante, senón que xa convive connosco debido á influencia de internet nos medios actuais.

O futuro depende de nós

Dicirlle a unha nai que que queres ser xornalista pode provocarlle un bo disgusto. Ou polo menos iso é o que lle pasou a Deborah Castro, estudante na facultade de Ciencias da Comunicación da universidade compostelá.

A tan só uns meses de licenciarse, Castro analiza nun artigo publicado no suplemento de universidade de Galicia Hoxe, o pasado, o presente e sobre todo o futuro do xornalismo. Dalle unha oportunidade ás novas tecnoloxías e sinala que permiten facer "grandes produtos informativos" pero que neles aínda deben seguir vixentes os grandes principios de "veracidade e deontoloxía".

Mais non todo é un camiño de rosas para o xornalismo, nen tan sequera para o multimedia. Déborah Castro amósase moi crítica cos problemas que estas novas fórmulas de comunicación herdan do pasado, nomeadamente coa "precariedade laboral e o intrusismo".

Esta moza, que aos seus 21 anos xa pasou pola Universidade Autónoma de Barcelona e polo diario El País, conclúe que lle corresponde aos xornalistas "recuperar a dignidade" da que, segundo García Márquez, "é a mellor profesión do mundo.